اکتشاف سفر به بینهایت: مستندی از سفر فراتر از مرزهای کیهانی
128 بازدید
مستند سفر به لبه جهان از زمین شروع شد و به مرز جهان هستی رسیدیم و در بین راه هزاران پدیده فضایی خارق العاده را دیدیم مثل سحابی ها و انفجارات ابرنواختری و سیاه چاله ها و نهایتا از کهکشان راه شیری خارج شدیم و به فضای بین کهکشان ها وارد شدیم و در آنجا دو کهکشان کوتوله ابر مجلانیک بزرگ و کوچک را ملاقات کردیم و بعد از آن کهکشان همسایه کهکشان اندرومدا را دیدیم و هزاران پدیده ناشناخته دیگر و حتی به برخورد دو کهکشان رسیدیم جایی که هزاران ستاره در حال نابود شدن هستند و میلیون ها سیاره در حال جابجایی اما در این ویدیو ما به آنطرف مرز جهان خواهیم رفت، به فضایی که هیچ دانشمندی تا حالا نتوانست پیش بینی و یا محاسبه کند، در آنطرف مرز جهان قابل مشاهده ما پدیده های عجیب تری را خواهیم دید شی هایی که تا حالا مثل آنها را ندیدیم و اصلا تا حالا نشنیدیم
سفر ما از زمین شروع می شود، مرکز سیاره زمین جایی که مرکزیترین نقطه برای ما به شمار می آید
اما نیست مرکزی ترین نقطه برای ما از درون بدن خودمان شروع می شود و فراتر از درون افکارمان جایی که نه شروع دارد و نه پایان، اما فراتر از زمین می رویم به مکان های بسیار دور در فضای آنطرف جهان قابل رویت
بعد از ترک زمین و کهکشان راه شیری و تمامی کهکشان های موجود در کیهان ما به مرز جهان قابل مشاهده می رسیم، جایی که فراتر از آن می تواند دنیای موازی باشد
اما فراتر از مرز جهان ما لبه کیهان قرار دارد و آنطرف کیهان ما دو چیز می تواند وجود داشته باشد و در کل دانشمندان تنها همین دو احتمال را برای کیهان ما ساختند
اول اینکه فراتر از مرز جهان ما فضا تا بینهایت ادامه دارد و هرگز پایان نمی یابد و می توانیم تا بی نهایت زمان در آن فضا به جلو حرکت کنیم و باز هم به انتهای آن نرسیم
دوم اینکه فراتر از مرز جهان قابل مشاهده فضا به دور خودش پیچ خورده است و به عبارت ساده تر فضا در آنجا انحنا دارد
اگر فضا در لبه کیهان به دور خودش انحنا داشته باشد به این معناست که هرگز نمی شود فراتر از آن رفت، هرگز نمی شود فراتر از مرز جهان خودمان را دید چون زمانی که به مرز و لبه کیهان برسیم دوباره به سمت داخل برمیگردیم و فضا به ما اجازه نمی دهد که فراتر از آن برویم، و با این تعریف ما هرگز نمی توانیم فراتر از مرز کیهان را ببینیم چون فراتری وجود ندارد
فضا می تواند تا بینهایت ادامه داشته باشد یعنی پس از عبور از آخرین کهکشان که در لبه کیهان قرار دارد ما به یک فضای تاریک و بی انتها می رسیم که تا بینهایت ادامه دارد و فرقی نمی کند که با چه سرعتی در آن حرکت می کنید شما هرگز نمی توانید به آخر آن فضا برسید چون بی انتها است
بر اساس نظریه انفجار بزرگ قسمت زیادی از فضا در همان لحظه آفرینش از مرز جهان قابل مشاهده ما عبور کرد و نور آن نقاط از فضا، هنوز به ما نرسیده است و شاید هم هرگز به ما نرسد چون انبساط کیهان سرعتی بیشتر از سرعت نور دارد و آن کهکشان ها دارند سریعتر از سرعت نور از ما دور می شوند و به همین دلیل هرگز نورشان به ما نخواهد رسید
-----------------------------------------------------------------
music by :
What Does Anybody Know About Anything by Chris Zabriskie is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 licence. https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
Source: http://chriszabriskie.com/dtv/
Artist: http://chriszabriskie.com/
-----------------------------------------------------------------
شروع از هسته سیاره زمین 00:00
سفر به آنطرف جهان هستی 01:25
تابش پس زمینه کیهان 02:41
سرعت نور 03:29
دورترین کهکشان ها 04:03
فراتر از مرز جهان 05:04
انحنا در فضا 07:26
نیروی گرانش در فضا 08:28
انرژی تاریک 10:13
شکل واقعی کیهان 12:52
سه نظریه در مورد مرز جهان 17:07
اشکال جهان هستی 18:31
اندازه واقعی جهان 22:09
جمله پایانی 24:11
چشم کهکشان
سفر به لبه جهان خلقت https://www.youtube.com/watch?v=NtFnEQxun4I&t=2s
سفر ما از زمین شروع می شود، مرکز سیاره زمین جایی که مرکزیترین نقطه برای ما به شمار می آید
اما نیست مرکزی ترین نقطه برای ما از درون بدن خودمان شروع می شود و فراتر از درون افکارمان جایی که نه شروع دارد و نه پایان، اما فراتر از زمین می رویم به مکان های بسیار دور در فضای آنطرف جهان قابل رویت
بعد از ترک زمین و کهکشان راه شیری و تمامی کهکشان های موجود در کیهان ما به مرز جهان قابل مشاهده می رسیم، جایی که فراتر از آن می تواند دنیای موازی باشد
اما فراتر از مرز جهان ما لبه کیهان قرار دارد و آنطرف کیهان ما دو چیز می تواند وجود داشته باشد و در کل دانشمندان تنها همین دو احتمال را برای کیهان ما ساختند
اول اینکه فراتر از مرز جهان ما فضا تا بینهایت ادامه دارد و هرگز پایان نمی یابد و می توانیم تا بی نهایت زمان در آن فضا به جلو حرکت کنیم و باز هم به انتهای آن نرسیم
دوم اینکه فراتر از مرز جهان قابل مشاهده فضا به دور خودش پیچ خورده است و به عبارت ساده تر فضا در آنجا انحنا دارد
اگر فضا در لبه کیهان به دور خودش انحنا داشته باشد به این معناست که هرگز نمی شود فراتر از آن رفت، هرگز نمی شود فراتر از مرز جهان خودمان را دید چون زمانی که به مرز و لبه کیهان برسیم دوباره به سمت داخل برمیگردیم و فضا به ما اجازه نمی دهد که فراتر از آن برویم، و با این تعریف ما هرگز نمی توانیم فراتر از مرز کیهان را ببینیم چون فراتری وجود ندارد
فضا می تواند تا بینهایت ادامه داشته باشد یعنی پس از عبور از آخرین کهکشان که در لبه کیهان قرار دارد ما به یک فضای تاریک و بی انتها می رسیم که تا بینهایت ادامه دارد و فرقی نمی کند که با چه سرعتی در آن حرکت می کنید شما هرگز نمی توانید به آخر آن فضا برسید چون بی انتها است
بر اساس نظریه انفجار بزرگ قسمت زیادی از فضا در همان لحظه آفرینش از مرز جهان قابل مشاهده ما عبور کرد و نور آن نقاط از فضا، هنوز به ما نرسیده است و شاید هم هرگز به ما نرسد چون انبساط کیهان سرعتی بیشتر از سرعت نور دارد و آن کهکشان ها دارند سریعتر از سرعت نور از ما دور می شوند و به همین دلیل هرگز نورشان به ما نخواهد رسید
-----------------------------------------------------------------
music by :
What Does Anybody Know About Anything by Chris Zabriskie is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 licence. https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
Source: http://chriszabriskie.com/dtv/
Artist: http://chriszabriskie.com/
-----------------------------------------------------------------
شروع از هسته سیاره زمین 00:00
سفر به آنطرف جهان هستی 01:25
تابش پس زمینه کیهان 02:41
سرعت نور 03:29
دورترین کهکشان ها 04:03
فراتر از مرز جهان 05:04
انحنا در فضا 07:26
نیروی گرانش در فضا 08:28
انرژی تاریک 10:13
شکل واقعی کیهان 12:52
سه نظریه در مورد مرز جهان 17:07
اشکال جهان هستی 18:31
اندازه واقعی جهان 22:09
جمله پایانی 24:11
چشم کهکشان
سفر به لبه جهان خلقت https://www.youtube.com/watch?v=NtFnEQxun4I&t=2s
1 سال پیش